Pomidory malinowe - jak uprawiać i jakie odmiany wybrać?

Pomidory malinowe można uprawiać zarówno w gruncie jak i pod osłonami. To popularna podgrupa pomidorów zwyczajnych o specyficznym, lubianym smaku i zapachu. Uchodzą za smaczniejsze i słodsze w porównaniu z typowymi odmianami. Co warto wiedzieć o pomidorach malinowych. Które odmiany wybrać?

Jak wyglądają pomidory malinowe? Czym różnią się od
innych?

Pomidory malinowe są chętnie wybierane, gdyż wytwarzają duże owoce, a przy tym posiadają nieco słodszy, wyrazisty smak, są bardziej soczyste i aromatyczne. Skórka i miąższ mają nieco inny odcień w porównaniu z pomidorami zwyczajnymi: bardziej malinowy niż czerwony z pomarańczowym odcieniem. Kształt owoców jest różny, w zależności od odmiany. Pomidory malinowe gorzej oddzielają się od szypułek, słabiej przechowują się i znoszą transport. W uprawie przydomowej na mniejszą skalę nie ma to znaczenia, dlatego ta grupa warzyw jest powszechnie uprawiana przez miłośników ogrodów.

Najsmaczniejsze pomidory malinowe. Jakie odmiany wybrać i
dlaczego?

Jedną z najbardziej znanych i cenionych odmian (wczesnych) jest pomidor malinowy ‘Ożarowski’. Wytwarza średnio duże owoce (100-120 g) o kształcie spłaszczonej kuli. Mają cienką skórkę, różowoczerwoną barwę i słodki miąższ. Daje wysoki plon. Nadaje się do uprawy w gruncie i pod osłonami. Inne polecane odmiany:

• Pomidor malinowy ‘Bosman’ – owoce mają cylindryczny kształt, przy czym są ostro zakończone. Miąższ jest nieco twardszy, ale bardzo smaczny. Z tego powodu warzywo dobrze sprawdza się jako składnik sałatek. Owoce są małe do średnich (70-90 g). Odmiana średniowczesna.
• Pomidor malinowy ‘Bawole Serce’ – odmiana jest popularna ze względu na wielkość sercowatych owoców. Średnio osiągają 200 g, a czasami przekraczają 500 g. Dojrzewają od sierpnia.
• Pomidor malinowy ‘Maliniak’ – to jedyna odmiana miniaturowa w obrębie podgrupy, zwykle nie przekracza 25 cm wysokości. Jest łatwiejsza w uprawie od pomidorów wielkoowocowych. Nie wymaga stosowania palików. Owoce mają kształt spłaszczonej kuli. Pomimo rozmiarów rośliny są duże (mają masę 80-100 g).
• Pomidor malinowy ‘Adonis’ – odmiana wczesna, o krótkim okresie wegetacyjnym. Owoce bardzo duże (180-200 g), o kształcie spłaszczonej kuli. Wykazuje dużą odporność na brunatną plamistość liści.
• Pomidor malinowy ‘Olbrzym’ – to odmiana wczesna wytwarzająca, jak wskazuje nazwa, bardzo duże owoce. Osiągają masę powyżej 200 g.

Jak uprawiać pomidory malinowe?

Uprawa pomidorów malinowych nie różni się w porównaniu z uprawą tradycyjnych odmian wielkoowocowych. Warzywa mają duże wymagania cieplne i są wrażliwe na chłody. Uprawia się je z rozsady. Nasiona pomidora zaleca się je siać w marcu lub kwietniu w pojemnikach ustawionych w pomieszczeniu, na parapecie bądź w szklarni. Przy siewie w skrzyniach, siewki z 2-3 liśćmi powinno się przesadzać do osobnych pojemników. Sadzonki pomidorów zwykle sadzi się w tunelach foliowych od początku maja, w gruncie od połowy maja, gdy minie ryzyko przymrozków. Podłoże powinno być żyzne, przepuszczalne o odczynie oscylującym w granicach 5,5-6,5. Standardowo pomidory malinowe sadzi się co 50-70 cm. Wymagają palikowania.

Najważniejszy zabieg to podlewanie. Zaleca się go wykonywać rano. W przypadku uprawy w tunelach i szklarniach najlepiej używać wody odstanej, np. z beczek ustawionych pod osłonami. To ograniczy stres fizjologiczny wywołany niską temperaturą wody. Podlewanie powinno być regularne, nie można przesuszyć pomidorów. W okresie letnich upałów oznacza to nawet codzienne nawadnianie. W czasie podlewania trzeba starać się nie moczyć nadziemnych części roślin. Na bieżąco sprawdza się kondycję roślin, a w razie czego reaguje (np. stosując środki ochrony). Do największych problemów w uprawie zalicza się m.in. zarazę ziemniaczaną, alternariozę, mączliki i mszyce.

Uszczykiwanie, usuwanie liści i ogławianie pomidorów

Zwykle pomidory prowadzi się na jeden, rzadziej na dwa pędy główne, a pędy boczne na bieżąco uszczykuje. Dzięki temu warzywo szybciej i lepiej plonuje. Zaleca się usuwanie najniższej położonych liści (jeśli nie opadną same), co zmniejsza ryzyko wystąpienia i rozprzestrzeniania chorób glebowych. W drugiej dekadzie sierpnia rośliny należy ogłowić. Zabieg polega na usunięciu wierzchołków wzrostu. Pozostawia się 2-3 liście nad ostatnim gronem. U kwitnących pomidorów czasem wspomaga się zapylanie przez muskanie kwiatów pędzelkiem. Jest to szczególnie istotne w tunelach i szklarniach. Konstrukcje powinno się wietrzyć w czasie upałów.

Co robić, aby pomidory były jeszcze smaczniejsze?

Kluczowe dla smaku pomidorów jest stanowisko – powinny rosnąć w miejscu słonecznym i ciepłym. Dlatego w przypadku tunelów zwraca się uwagę nie tylko na trwałość folii, ale także przepuszczalność światła. Należy zachować właściwe odległości pomiędzy sadzonkami. Częstym błędem jest sadzenie pomidorów w dużym zagęszczeniu z nadzieją, że dadzą większy plon. Sumarycznie to rzadko się opłaca, gdyż poszczególne rośliny dają mniejszy plon niż powinny (mniejsze owoce, krótsze owocowanie), a w dodatku są bardziej narażone na występowanie chorób.

Kolejny czynnik to regulacja odczynu gleby. Pomidory nie lubią skrajności. W glebach nadmiernie kwaśnych nie tylko słabo rosną i występują symptomy niedoborów, ale jednocześnie owoce mają gorszy smak. Kilkukrotnie w sezonie wokół krzaków można posypać sodę (np. 3-4 łyżki na jedną roślinę). To zmniejsza kwasowość pomidorów. Dodatkowo warto je dokarmiać nawozami, które zawierają mniej azotu, za to dużo mikroelementów. Pierwiastki śladowe są czasem bagatelizowane, a oprócz wspomagania licznych procesów fizjologicznych wpływają m.in. na smak pomidorów. Pomidor jest w szczególności wrażliwy na niedobór boru (wpływa na trwałość owoców). Jednocześnie warzywo potrzebuje wapnia, niedobór jest bardzo wyrazisty, gdyż występuje wtedy sucha zgnilizna wierzchołkowa owoców.

W ogrodzie warto uprawiać różnorodne pomidory, w tym malinowe, które są lubiane m.in. jako składnik kanapek. Wybór jest duży. Nasiona różnorodnych odmian pomidorów i wielu innych warzyw można nabyć w naszym sklepie internetowym.