Maj - miesiąc wysiewu i sadzenia warzyw ciepłolubnych. Jakie gatunki uprawiać?

Maj jest miesiącem intensywnych prac w warzywniaku, gdyż wciąż wysiewa się wiele gatunków, a oprócz tego wysadza rozsadę warzyw ciepłolubnych. Jak i kiedy to robić? Jakie jeszcze działania należy wykonywać?

Pierwsza dekada maja - jakie warzywa wysiewać?

Przez pierwszą dekadę maja (maks. do połowy miesiąca) wysiewa się wiele popularnych warzyw w gruncie. To dobry czas na siew późnych odmian marchwi i rzodkiewki. Ponadto wysiewa się cukinię, kabaczek, a także melony, coraz popularniejsze w przydomowych ogrodach. Warto znaleźć miejsce na "zapomnianą" brukiew, która jest bardzo łatwa w uprawie, a można ją wykorzystywać m.in. jako smaczną, oryginalną alternatywę dla ziemniaków. Polecane odmiany brukwi:

• Brukiew pastewna Wilhelmburska Nadmorska - to średniowczesna odmiana, dobrze nadająca się do przechowywania. Jest często dodawana do surówek.
• Brukiew Wilhemsburger Sator Otoft - odmiana plenna o kulisto-owalnym kształcie korzenia. Nadaje się do długiego przechowywania.

Co siać w warzywniaku przez cały miesiąc?

Przez cały miesiąc sieje się odmiany późne pietruszki korzeniowej, odmiany średniopóźne buraka ćwikłowego, ogórek gruntowy, dynię, fasolę, patison, portulakę, szpinak nowozelandzki, kukurydzę i arbuz (kawon). W losowych miejscach na zagonach warto posiać koper ogrodowy. W przydomowych ogrodach i w ROD taki sposób jest częściej praktykowany niż uprawa w rzędach. W każdym ogrodzie znajdzie się miejsce dla łatwej w uprawie, szybko rosnącej, aromatyczno-pikantnej rukoli. Poza roślinami sezonowymi można posiać rukolę dziką wieloletnią. Jest świetnym dodatkiem do sałatek, surówek, kanapek oraz pizzy.

Prawidłowa rozstawa warzyw

Prawidłowa rozstawa warzyw (czyli odległość pomiędzy poszczególnymi roślinami) wpływa na jakość i wysokość plonu. Warzywa nie lubią dużego zagęszczenia, są wtedy m.in. bardziej narażone na występowanie chorób. Częstym błędem właścicieli ogrodów jest bagatelizowanie tego aspektu uprawy.

Średnia rozstawa dla popularnych warzyw:

• Warzywa korzeniowe: marchew (20x30 cm), pietruszka (20x50 cm), brukiew (40-50x 30 cm), burak ćwikłowy (25x50 cm), rzodkiewka (10-20 cm).
• Warzywa liściowe: koper (5x25 cm w rzędach lub losowo w różnych miejscach warzywniaka), rukola (20x20 cm), szpinak nowozelandzki (40-50x70x80 cm), portulaka warzywna (20x25 cm).
• Warzywa dyniowate: cukinia i kabaczek (80-100x80 cm), dynia (100-120x120-200 cm), patison (70x70 cm), ogórek (80-120 cm), melon (100x50-80 cm), arbuz (80x100 cm).
• Inne: fasola (5-7x40 cm), kukurydza (30-40x80-100 cm).

Rozstawa sadzenia różni się w obrębie gatunków, w zależności od specyfiki odmiany. Warto zwracać na to uwagę, tj. w pierwszej kolejności sugerować się informacjami znajdującymi się na opakowaniach nasion warzyw.

Sadzenie pomidor i papryki w ogrodzie

W grupie warzyw ciepłolubnych z rozsady produkuje się najczęściej paprykę i pomidory. Paprykę należy wysadzać w gruncie dopiero pod koniec miesiąca. Natomiast pod osłonami (szklarnia, tunel foliowy) umieszcza się ją 1-2 tygodnie wcześniej. Średnia rozstawa sadzenia wynosi 40x50 cm.

Pomidory sadzi się w ogrodzie po 15 maja ("Zimna Zośka"), gdy minie ryzyko przymrozków, a od drugiej dekady miesiąca w tunelach foliowych. Warto przy tym pamiętać, że pomidory wielkoowocowe (tradycyjne) są bardziej wymagające od pomidorów koktajlowych. Te drugie z powodzeniem uprawia się w pojemnikach na balkonie i tarasie. Średnia rozstawa dla tradycyjnych pomidorów wynosi 40x40 cm, dla koktajlowych jest niższa (25-30x25-30 cm).

Ochrona i hartowanie warzyw

Przed zapowiadanymi dużymi ochłodzeniami i przymrozkami warzywa w gruncie, a także obszar siewu nasion zaleca się osłaniać, np. kilkoma warstwami włókniny (białej, zimowej). W tunelach zaś stosuje się różnego rodzaju ogrzewacze. Trzeba zarazem uszczelnić drzwi, opcjonalnie okienka. Sadzonki rozsady, na 2-3 tygodnie przed sadzeniem w ogrodzie wystawia się w ciepłe dni na zewnątrz. Najpierw na 1-2 godziny, stopniowo coraz dłużej (oczywiście zależnie od pogody). To hartowanie warzyw. W ten sposób przyzwyczaja się je do bardziej niestabilnych i zmiennych warunków w porównaniu z kontrolowaną uprawą w pomieszczeniu.